Binderen

Op het terrein van Binderen bevinden zich sporen van een zeven eeuwen oude bewoning. Als gevolg van de geïsoleerde ligging (ca. 900 meter van de oude stad en omgeven door een gracht die gevoed werd door de oude Aa) fungeerde het terrein oorspronkelijk als kloosterlocatie. Het klooster brandde in de zestiende eeuw af en werd niet herbouwd. In de twintigste eeuw werd het terrein ingesloten door de stedelijke uitbreiding van Helmond. Binnen de grachten werden nieuwe gebouwen en functies gebracht zoals een boerderij, kapel, school, verkennerij en woonhuis.

Tijdens archeologisch onderzoek in 1980 is een proefsluif gegraven om een inzicht te krijgen in de archeologische waarde van het terrein. De hierbij naar voren gekomen resultaten rechtvaardigen het behoud van het terrein.

Het gebied Binderen binnen de grachten vormt door de nog herkenbare vorm van het terrein een cultuurhistorisch en archeologisch waardevol element in de stedelijke omgeving.